Ο φασισμός δεν θεραπεύεται!
16 Νοεμβρίου 2022
Σήμερα πολλοί επικριτές και φιλόψογοι του ΚΕΚΡ, αναλύοντας την κατάσταση στην Ουκρανία, προσπαθούν να παρουσιάσουν το θέμα με τέτοιο τρόπο ότι το κόμμα μας ξαφνικά πήρε τη θέση που υποστηρίζει όχι μόνο τη ΕΣΕ, αλλά ακόμη και τις αστικές αρχές της Ρωσίας και τον Πούτιν προσωπικά. Αυτό, φυσικά, είναι ανοησία και πανουργία. Οι κομμουνιστές του ΚΕΚΡ και οι σύμμαχοί τους ούτε ξαφνικά, ούτε τον Πούτιν υποστηρίζουν, αλλά τον αγώνα κατά του φασισμού και τον υποστηρίζουν από το 2014. Όλα αυτά τα χρόνια όχι μόνο επιτρέψαμε τη βοήθεια προς το Ντονμπάς από την αστική Ρωσία, αλλά απαιτήσαμε περισσότερη από αυτή τη βοήθεια (πολιτική, οικονομική, στρατιωτική). Μαζί με τους συντρόφους μας πολύ πρόσφατα, στα τέλη του 2021, παραμονές της έναρξης της ΕΣΕ, η κατάσταση εκτιμήθηκε στη δήλωση “Ο φασισμός δεν θεραπεύεται”. Σήμερα, είναι χρήσιμο να το υπενθυμίσουμε σε όλους, συμπεριλαμβανομένων των συντρόφων που άλλαξαν ξαφνικά τη θέση τους για κάποιο λόγο.
Εμείς δεν έχουμε αλλάξει τη θέση μας. Ο φασισμός πρέπει να καταπολεμηθεί εδώ και τώρα, χρησιμοποιώντας κάθε όπλο και όλους τους δυνατούς συμμάχους.
ΕΚ ΤΗΣ ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΤΗΣ ΚΕ ΤΟΥ ΚΕΚΡ
Δήλωση Κομμουνιστικών και Εργατικών Κομμάτων (Νοέμβριος 2021)
Οι ουκρανικές στρατιωτικές δυνάμεις σημάδεψαν το φθινόπωρο του 2021 με μια σειρά ιδιαίτερα θρασύτατων προκλήσεων το Ντονμπάς.
Βομβαρδίζουν πόλεις, απαγάγουν ανθρώπους, χρησιμοποιούν τουρκικά μη επανδρωμένα αεροσκάφη, καταλαμβάνουν οικισμούς σε ουδέτερο έδαφος και περιφρονούν δημοσίως τις συμφωνίες του Μινσκ. Άνθρωποι, συμπεριλαμβανομένων παιδιών, σκοτώνονται. Για πολλοστή φορά, οι πολιτικοί και οι ολιγάρχες που βρίσκονται πίσω από τους τιμωρούς χρησιμοποιούν για άλλη μια φορά την ανεδαφική και κατάπτυστη τεχνική τους: επιδιώκουν τα συμφέροντά τους εις βάρος της δολοφονίας δεκάδων ανθρώπων και της καταστροφής των συνθηκών διαβίωσης χιλιάδων ανθρώπων. Με τη μουρμούρα μιας επιδεινούμενης κατάστασης στα σύνορα και μια απειλή από τη Ρωσία, εκλιπαρούν για χρηματοδότηση από τις ΗΠΑ και την ΕΕ, οι οποίες υποστηρίζουν τους εθνικιστές.
Η ίδια η Ουκρανία έχει μετατραπεί σε ένα πραγματικό φασιστικό κράτος τα τελευταία επτά χρόνια. Η κατεδάφιση των μνημείων του Λένιν και άλλων επαναστατικών και σοβιετικών προσωπικοτήτων, το κάψιμο ζωντανών ειρηνικών διαδηλωτών κατά των αντισυνταγματικών ενεργειών στο Σπίτι των Συνδικάτων στην Οδησσό στις 2 Μαΐου 2014 συνεχίστηκαν με αχαλίνωτο εθνικισμό, επιθέσεις και δολοφονίες δημοσιογράφων και αριστερών ακτιβιστών, θρασύτατη βία κατά των μεταναστών και των εθνικών μειονοτήτων, η δοξασία σε κρατικό επίπεδο των προδοτών του ουκρανικού λαού – των συνεργών του Χίτλερ, των Μπαντερικών, τα ναζιστικά σύμβολα από το 1941-1945 είναι στη μόδα. Πραγματοποιούνται ναζιστικές λαμπαδηδρομίες- οι δραστηριότητες του Κομμουνιστικού Κόμματος απαγορεύονται από τα δικαστήρια με τις ιαχές των ναζιστικών νεολαιών. Οι κομμουνιστές και οι σοσιαλιστές ακτιβιστές διώκονται, πολλοί από τους οποίους έχουν καταχωρηθεί στον διαβόητο ιστότοπο Mirotvorets που καλύπτεται από την Υπηρεσία Ασφαλείας και αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τη χώρα.
Υπό την πίεση των πολυεθνικών εταιρειών από διάφορες ιμπεριαλιστικές χώρες, η σοβιετική βιομηχανική κληρονομιά καταστράφηκε και ξεπουλήθηκε από αστικές κυβερνήσεις και ολιγάρχες που αποφάσισαν ότι μια στρατηγική “ανακύκλωσης” είναι πιο επικερδής γι’ αυτούς από τη διατήρηση των εργοστασίων, και επομένως εκατοντάδων χιλιάδων θέσεων εργασίας. Το συνδικαλιστικό και εργατικό κίνημα δεν έχει ακόμη κατασταλεί πλήρως, αλλά είναι χτυπημένο και αποδιοργανωμένο. Η σοβαρή επιδείνωση του βιοτικού επιπέδου των εργαζομένων οδηγεί αντικειμενικά στην αναγκαιότητα του αγώνα. Αλλά ενώ τα βλαστάρια του πολιτικού αγώνα μπορούσαν ακόμη να παρατηρηθούν στη χώρα πριν από το “Μαϊντάν” το 2014, σήμερα οι εργαζόμενοι, αν βγαίνουν σε σπάνιες διαμαρτυρίες, είναι κυρίως ενάντια στην αύξηση των τιμών και των τιμολογίων για τη στέγαση και την ενέργεια, την μείωση των συντάξεων και των επιδομάτων. Ταυτόχρονα, υπάρχουν πλέον πολύ λιγότερες ευκαιρίες να συντονιστούν οι δράσεις των εργαζομένων και να μεταδοθεί η εμπειρία των πολιτικών και άλλων μορφών αγώνα του προλεταριάτου. Οι εργαζόμενοι είναι αποθαρρυμένοι, εξαπατημένοι επανειλημμένα. Εκατομμύρια άνθρωποι έχουν χάσει τις κανονικές τους δουλειές και μαζί με αυτό έχουν χάσει κάθε δυνατότητα να οργανωθούν ως τάξη. Οι εργαζόμενοι απλώς επιβιώνουν όσο καλύτερα μπορούν, πολλοί αναγκάζονται να εργάζονται υπό συνθήκες δουλείας τόσο στο εσωτερικό όσο και όλο και περισσότερο στο εξωτερικό.
Ακόμη και η αστική δημοκρατία καταπατείται και περιορίζεται συνεχώς. Ακόμη και τα ανεξάρτητα μέσα ενημέρωσης απαγορεύονται. Οι προσπάθειες αντίστασης εξανεμίζονται σχεδόν αμέσως. Η παρενόχληση για πολιτικούς, γλωσσικούς και θρησκευτικούς λόγους έχει γίνει καθημερινότητα στη σύγχρονη Ουκρανία. Ο λαός του Ντονμπάς, απρόθυμος να υποταχθεί στη φασιστική επιρροή, είναι παγιδευμένος στις διιμπεριαλιστικές αντιθέσεις των δυτικών ιμπεριαλιστών πίσω από την ουκρανική ολιγαρχία που υποστηρίζει και υποκινεί τον πόλεμο με τις εθνικιστικές αρχές της Ουκρανίας και την προστατευτική κυβέρνηση της ιμπεριαλιστικής Ρωσίας που προσπαθεί να προστατεύσει τα συμφέροντα των εθνικών ολιγαρχών της περιμετρικά των συνόρων της.
Τώρα δεν υπάρχει ούτε ειρήνη ούτε κηρυγμένος πόλεμος στις περιοχές Ντονιέτσκ και Λουγκάνσκ. Αλλά αυτό που συμβαίνει μοιάζει περισσότερο με πόλεμο. Οι βομβαρδισμοί από τις ουκρανικές στρατιωτικές δυνάμεις είναι καθημερινό φαινόμενο εδώ και επτά χρόνια. Δεν σκοτώνονται μόνο οι στρατιωτικοί, αλλά και οι εργάτες που σηκώθηκαν να υπερασπιστούν τα σπίτια τους. Γέροι, παιδιά και γυναίκες πεθαίνουν κάτω από τα πυρά. Στο δρόμο για το σχολείο, στο δρόμο για το σπίτι, στο δρόμο για το μαγαζί ή τη δουλειά – σε μια επιχείρηση που δεν έχει ακόμη καταστραφεί εντελώς από τον καπιταλισμό και τον πόλεμο.
Τα στρατεύματα της ΛΔΝ και της ΛΔΛ δεν μπορούν ούτε να προελάσουν (οι συμφωνίες του Μινσκ δεν το επιτρέπουν, ούτε είναι αρκετά ισχυρά για να το κάνουν) ούτε να υποχωρήσουν (αυτό θα οδηγούσε σε σφαγή του πληθυσμού από τους ναζιστές τιμωρούς, κάτι που απειλούν ανοιχτά να κάνουν). Οι στρατιώτες των αυτοανακηρυγμένων δημοκρατιών μπορούν μόνο περιστασιακά να ανταποδώσουν τα πυρά στον αφηνιασμένο εχθρό.
Η καπιταλιστική Ρωσία δεν συμβάλλει στην επίλυση της κατάστασης. Οι μη αναγνωρισμένες δημοκρατίες του Ντονμπάς βοηθούνται από τους πολιτικούς της Μόσχας, αλλά μόνο στο βαθμό που διατηρούν το status quo, ώστε να μην εξοργιστούν οι “δυτικοί εταίροι” περισσότερο από το αποδεκτό, όσο χρειάζεται για να μην υποχωρήσουν οι ένοπλες δυνάμεις των δημοκρατιών, αλλά και να μην επιτεθούν. Οι επιχειρήσεις και η δική τους πολιτική είναι πολύ πιο σημαντικές από τους εργαζόμενους των γειτονικών δημοκρατιών, συμπεριλαμβανομένων των πολιτών της Ρωσίας.
Κανείς από το εξωτερικό δεν μπορεί και δεν θέλει να τιμωρήσει τους Ουκρανούς εγκληματίες πολέμου και να οδηγήσει τον λαό στην ειρήνη. Μόνο οι ίδιοι οι εργάτες: Ουκρανοί, Ρώσοι και όλοι οι άλλοι, είναι ικανοί για κάτι τέτοιο, για έναν αποφασιστικό αγώνα για ειρήνη, σοσιαλισμό και ευτυχία, ενάντια στον ιμπεριαλισμό.
Ο φασισμός δεν θεραπεύεται. Δεν υπάρχει θεραπεία με πειθώ. Αυτό το απόστημα μπορεί μόνο να αφαιρεθεί. Ο φασισμός μπορεί να εξαλειφθεί οριστικά μόνο με τον τερματισμό της αιτίας του – του καπιταλισμού.
Οι εργαζόμενοι στην Ουκρανία, στη Ρωσία, στην περιοχή του Ντονμπάς και σε όλο τον κόσμο πρέπει να ξεκαθαρίσουν: μόνο η ταξική ενοποίηση των εργαζομένων μπορεί να λύσει αυτό το σημερινό αδιέξοδο και παρόμοιες υποτροπές του φασισμού σε άλλες χώρες.
Ζήτω η διεθνής φιλία των εργαζομένων!
Ζήτω η νέα διεθνής σοσιαλιστική επανάσταση!
Ας αντισταθούμε ιμπεριαλιστές των ΗΠΑ και της ΕΕ που ενθαρρύνουν τους φασίστες!
Οι ναζιστές μπαντερικοί εκτελεστές να λογοδοτήσουν!
Προλετάριοι όλων των χωρών, ενωθείτε στον αγώνα ενάντια στο φασισμό και τον ιμπεριαλισμό!
Ένωση Κομμουνιστών της Ουκρανίας
Κομμουνιστικό Κόμμα της Σοβιετικής Ένωσης
Κομμουνιστικό Εργατικό Κόμμα Ρωσίας
Εργατικό Μέτωπο Ουκρανίας
Εργατικό Μέτωπο Ντονμπάς
Κομμουνιστική Εργατική Οργάνωση της ΛΔΛ
Σοσιαλιστικό Κόμμα (Λιθουανία)
Κομμουνιστικό Κόμμα Αζερμπαϊτζάν
Λευκορωσική Δημοκρατική Οργάνωση του ΚΚΣΕ
Σοσιαλιστικό Κίνημα Καζακστάν
Κομμουνιστικό Κόμμα Κιργιζίας
Κομμουνιστικό Κόμμα Καζακστάν