2024 WAPE Forum Statement
Το 17ο Φόρουμ της WAPE πραγματοποιήθηκε στο Πάντειο Πανεπιστήμιο στην Αθήνα, Ελλάδα, από τις 2 έως τις 4 Αυγούστου 2024. Το συνέδριο διοργανώθηκε από την Ελληνική Εταιρεία Πολιτικής Οικονομίας και το Πάντειο Πανεπιστήμιο και το παρακολούθησαν πάνω από 160 επιστήμονες από XX χώρες. Η συνάντηση με θέμα “Πολιτική οικονομία εναντίον οικονομικών σε έναν ταραχώδη πολυπολικό κόσμο”, πραγματεύτηκε τη σύγχρονη μαρξιστική οικονομική μεθοδολογία, θεωρία και πολιτική, την ανάλυση της σύγχρονης αστικής οικονομίας, τη συμπλήρωση των 100 χρόνων από το θάνατο του Λένιν και τη μελέτη των έργων του Λένιν, την ανάλυση του μέλλοντος του καπιταλισμού και του σοσιαλισμού στον 21ο αιώνα, ενάντια στο νέο ιμπεριαλισμό και την προώθηση της οικοδόμησης μιας κοινότητας με κοινό μέλλον για την ανθρωπότητα, τον εξορθολογισμό της διεθνούς οικονομικής τάξης και του δολαρίου, την ανάπτυξη νέων ποιοτικών παραγωγικών δυνάμεων και σοσιαλιστικών σχέσεων παραγωγής και άλλα σημαντικά θεωρητικά και πρακτικά ζητήματα.

Οι συμμετέχοντες εξέδωσαν την ακόλουθη δήλωση:
Δεν είναι υπερβολή να πούμε ότι ο κόσμος βρίσκεται τώρα στην πιο επικίνδυνη στιγμή της ανθρώπινης ιστορίας. Ήδη στο σημείο καμπής μιας μη αναστρέψιμης κλιματικής αλλαγής, βρίσκεται τώρα στα πρόθυρα ενός πυρηνικού πολέμου μεταξύ δυνάμεων με περισσότερα από 10.000 πυρηνικά όπλα, αλλά και ενός πολέμου ικανού να ξεσπάσει κάπου αλλού και να εξαπλωθεί γρήγορα.
Αυτό δεν είναι το αποτέλεσμα κάποιου είδους γενικής εξάπλωσης του μιλιταρισμού μεταξύ των πολλών κρατών της γης. Προέρχεται από την επιθετικότητα, ατομική και συλλογική, των ισχυρότερων καπιταλιστικών ιμπεριαλιστικών κρατών της, που ιστορικά ήταν και τα ιμπεριαλιστικά κράτη, με επικεφαλής τις Ηνωμένες Πολιτείες. Η αδυσώπητη επέκταση του ΝΑΤΟ ήταν η πρωταρχική αιτία της σημερινής σύγκρουσης στην Ουκρανία- η κλιμάκωση των εντάσεων μεταξύ της Κίνας και των συμμάχων των ΗΠΑ οφείλεται στην αποφασιστικότητα αυτών των δυνάμεων να ανακόψουν την ειρηνική πρόοδο της Κίνας με κάθε μέσο που διαθέτουν – καταρρίπτοντας όλους τους κανόνες του «ελεύθερου εμπορίου», τους οποίους οι ίδιες δυνάμεις διακήρυτταν έντονα όταν πίστευαν ότι εξυπηρετούσαν τα συμφέροντά τους από αυτό, και την αποφασιστικότητα των ΗΠΑ να χρησιμοποιήσουν το Ισραήλ ως στρατιωτικό φυλάκιο στη Μέση Ανατολή, προκειμένου να αποκτήσουν τον έλεγχο των πετρελαϊκών αποθεμάτων της περιοχής. Αυτή είναι η πραγματική κινητήριος δύναμη της συνεχιζόμενης γενοκτονίας στη Γάζα, η οποία απειλεί να επεκταθεί σε πόλεμο με το Ιράν και άλλες δυνάμεις στην περιοχή που είναι σε θέση να αντισταθούν σε αυτή την αυτοκρατορική προσπάθεια.

Αυτή η επιθετικότητα ωθείται από την απελπισμένη επιθυμία αυτών των χωρών να αποτρέψουν τη συνεχιζόμενη αυτοκρατορική παρακμή τους, τη μειούμενη ικανότητά τους να ελέγχουν τι συμβαίνει στον πλανήτη γη. Δεν έχει μόνο φέρει τον κόσμο σε αυτό το θλιβερό σημείο, αλλά καθιστά επίσης τη διπλωματία και τη διεθνή συνεργασία απαραίτητες για την αποτροπή του πυρηνικού πολέμου και της κλιματικής αλλαγής, για να μην αναφέρουμε τα μυριάδες άλλα προβλήματα που μαστίζουν τον κόσμο, πιο απομακρυσμένα και δύσκολα, όπως ακριβώς είχαν κάνει πιο δύσκολη και προβληματική την αντιμετώπιση του COVID 19.
Απέναντί τους στέκεται η Παγκόσμια Πλειοψηφία που ωθείται να υπερασπιστεί τον εαυτό της τόσο οικονομικά όσο και στρατιωτικά, τόσο λόγω της αληθινής κοινότητας συμφερόντων τους, παρά την ποικιλομορφία των οικονομικών τους συστημάτων, όσο και λόγω της κοινής ανάγκης να υπερασπιστούν την οικονομική τους κυριαρχία και τη στρατιωτική τους ασφάλεια τόσο έναντι της αυξημένης νέας ιμπεριαλιστικής επιθετικότητας, όσο και για να αναπτύξουν τα δικά τους οικονομικά συστήματα και βιοπορισμό μέσω ειρηνικής συνεργασίας. Με επικεφαλής την Κίνα και τη Ρωσία, το ΑΕΠ των χωρών BRICS έχει ξεπεράσει ελαφρώς την Ομάδα των 7, ενώ η Πρωτοβουλία μία Ζώνη, ένας Δρόμος και ο Οργανισμός Συνεργασίας της Σαγκάης έχουν διαδραματίσει θετικό ρόλο. Ενώ το νέο ιμπεριαλιστικό στρατόπεδο δεν φείδεται προσπαθειών για να αποσπάσει σημαντικά μέλη της Παγκόσμιας Πλειοψηφίας από την πλευρά του, μέχρι στιγμής οι προσπάθειες αυτές δεν έχουν επιτύχει, όχι λιγότερο διότι το παρακμάζον ιμπεριαλιστικό στρατόπεδο έχει ελάχιστα να προσφέρει.

Και δεν είναι μόνο αυτό. Αυτή η επιθετικότητα είναι θεμελιωδώς παράλογη με δύο διαφορετικές έννοιες. Πρώτον, επιδιώκεται αμείλικτα παρόλο που αποτυγχάνει. Οι ιμπεριαλιστικές χώρες δεν είναι σε θέση να κερδίσουν στις συγκρούσεις που υποκινούν και είναι απίθανο να αποτρέψουν την παρακμή τους. Πράγματι, η επιδίωξη αυτής της πορείας υπονομεύει τις ίδιες ως οικονομίες, κοινωνίες και πολιτείες. Αλλά είναι επίσης παράλογη με μια άλλη έννοια που την καθιστά πολλές φορές πιο επικίνδυνη. Τις τελευταίες δεκαετίες έχει βυθίσει τις ιμπεριαλιστικές κοινωνίες στην οικονομική παρακμή και την εκτίναξη της ανισότητας στα ύψη. Το αποτέλεσμά τους ήταν ο βαθύς κοινωνικός διχασμός, που έχει πλέον δημιουργήσει πολιτικές συγκρούσεις και επέτρεψε την εμφάνιση ακροδεξιών δυνάμεων στο εσωτερικό τους, οι οποίες τις καθιστούν τις κοινωνίες όλο και περισσότερο ακυβέρνητες. Η απελπισία των ανταγωνιζόμενων πολιτικών δυνάμεων να πάρουν και να διατηρήσουν την εξουσία τις οδηγεί σε όλο και πιο επικίνδυνες και παραληρηματικές θέσεις στην εξωτερική πολιτική, ενώ οι κυβερνήσεις τους γίνονται όλο και λιγότερο υπόλογες στο λαό.
Ο μόνος τρόπος με τον οποίο αυτά τα κράτη θα αποτραπούν από το να οδηγήσουν τον κόσμο στην καταστροφή είναι η άνοδος σοσιαλιστικών και αντιιμπεριαλιστικών δυνάμεων στο εσωτερικό τους, ικανών να κερδίσουν την εξουσία και να τη χρησιμοποιήσουν για να ανασυγκροτήσουν τις μη παραγωγικές, χρηματιστικές και άνισες οικονομίες τους και τις διαλυμένες και παραπαίουσες κοινωνίες τους και να μετασχηματίσουν την εξωτερική τους πολιτική από αυτή της αυτοκρατορικής επιθετικότητας σε αυτή της συνεργασίας και του σεβασμού για τα άλλα έθνη, τους πολιτισμούς και τις οικονομίες του κόσμου. Η οικονομική ανασυγκρότηση είναι ιδιαίτερα επείγουσα, δεδομένου ότι η αναπόφευκτη απώλεια του αυτοκρατορικού τους ελέγχου επί του υπόλοιπου κόσμου σημαίνει ότι το βιοτικό τους επίπεδο θα πρέπει να διατηρηθεί, όπως και σε όλες τις άλλες χώρες, στη βάση των δικών τους προσπαθειών και όχι σε αυτόν τον αυτοκρατορικό φόρο υποτέλειας με τις ποικίλες μορφές του, από την αποπληρωμή του χρέους μέχρι τη διαθεσιμότητα τεχνητά φθηνών αγαθών.

Η ανθρωπότητα αντιμετωπίζει μια επιλογή μεταξύ σοσιαλισμού και βαρβαρότητας όπως ποτέ άλλοτε. Υπό το πρίσμα αυτής της κατάστασης, το 17ο Φόρουμ της Παγκόσμιας Ένωσης Πολιτικής Οικονομίας πιστεύει ότι πρέπει να συνεχίσουμε να υπερβαίνουμε τον ηγεμονισμό και τον στενό εθνικισμό στη διεθνή κοινότητα, να προωθήσουμε την οικοδόμηση μιας κοινότητας με κοινό μέλλον για την ανθρωπότητα και τον νέο διεθνισμό, καθώς και να προωθήσουμε την προσαρμοζόμενη ανάπτυξη και την καινοτομία των μαρξιστικών οικονομικών. Η ειρήνη, η ανθρώπινη ανάπτυξη, η δικαιοσύνη, η ασφάλεια και η διατήρηση του πλανήτη απαιτούν διπλασιασμό των προσπαθειών των δυνάμεων του διεθνούς σοσιαλισμού και του αντι-νέου ιμπεριαλισμού, για να ενώσουν τους λαούς του κόσμου και τις προοδευτικές χώρες και να συνεργαστούν με συντρόφους από άλλες χώρες:

1. Θα πρέπει να σεβαστούμε την αναπτυξιακή πορεία και το κοινωνικό σύστημα που επιλέγουν ανεξάρτητα οι λαοί όλων των χωρών, να αντιταχθούμε αποφασιστικά σε όλες τις μορφές νέου ηγεμονισμού, νέου ιμπεριαλισμού, νέας αποικιοκρατίας, νέου ρατσισμού, νέου φασισμού και νεοφιλελευθερισμού, να αντιταχθούμε στη νοοτροπία του ψυχρού πολέμου, να αντιταχθούμε στην ανάμειξη στις εσωτερικές υποθέσεις άλλων χωρών και να αντιταχθούμε στην υποκριτική διπλή στάση στις διεθνείς υποθέσεις.

2. Να αποτρέψουμε το ΝΑΤΟ από το να αναλάβει περισσότερους στρατιωτικούς τυχοδιωκτισμούς και να οικοδομήσουμε ένα σταθερό παγκόσμιο οικονομικό, πολιτικό και στρατιωτικό σύστημα ασφάλειας.

3. Να μεταρρυθμίσουμε τον ΟΗΕ, αντιστρέφοντας τον δυτικό και εταιρικό έλεγχο που έχουν καταστήσει τον οργανισμό και τους φορείς του αναποτελεσματικά εργαλεία του νέου ιμπεριαλισμού, και να τον επαναφέρουμε στις αρχικές αρχές που αποτυπώνονται στον καταστατικό του χάρτη, ώστε ο παγκόσμιος Νότος να μπορέσει σταδιακά να απελευθερωθεί από την οικονομική και πολιτική κυριαρχία της νέας ιμπεριαλιστικής ισχύος είτε εντός είτε εκτός του παγκόσμιου Νότου.

4. Να αγωνιστούμε για τον τερματισμό της οικολογικής έκτακτης ανάγκης της κλιματικής αλλαγής, της ρύπανσης και της απώλειας της βιοποικιλότητας και να αντιταχθούμε στα βιολογικά εργαστήρια και στον βιολογικό πόλεμο που θέτουν σε κίνδυνο τη ζωή και την υγεία των ανθρώπων σε όλο τον κόσμο. Δημιουργώντας θεσμούς διεθνούς οικονομικής διακυβέρνησης που μπορούν να προωθήσουν την ανάπτυξη αντί να επιβάλλουν ιμπεριαλιστικό έλεγχο.

5. Να προσαρμοστούμε στις αλλαγές του ταραχώδη πολυπολικού κόσμου, να καινοτομήσουμε τον μαρξισμό και τις οικονομικές θεωρίες του, να διαμορφώσουμε μια διεθνή ακαδημαϊκή κοινότητα καινοτόμων μαρξιστικών οικονομικών, να εξαλείψουμε την επιρροή των νεοφιλελεύθερων οικονομικών και των νέων κεϋνσιανών θεωριών και πολιτικών. Ας συνεργαστούμε χέρι-χέρι για την προώθηση της παγκόσμιας ειρήνης, της ανάπτυξης, της δικαιοσύνης, της ασφάλειας, της ζωής των ανθρώπων.
2024 WAPE Forum Statement
The 17th World Association for Political Economy Forum was held at Pantieon
University in Athens, Greece, from 2 to 4 August 2024. The conference was
organized by Greek Association of Poltical Economy and Pantieon University
and attended by over 160 scholars from XX countries. Meeting with “Political
economy vs economics in a turbulent multipolar world” as the theme,
respectively discusses the modern Marxist economic methodology, theory and
policy, analysis of contemporary bourgeois economics, commemorating the
100th anniversary of the death of Lenin and study of Lenin’s works, analysis the
future of capitalism and socialism in the 21st century, against the new
imperialism and promote the construction of the community with a shared
future for mankind, the international economic order rationalization and
dollar, developing new quality productive forces and socialist production
relations and other important theoretical and practical issues.
The participants issued the following statement:
It is no exaggeration to say that the world now stands at its most dangerous
moment in human history. Already on at the tipping point of irreversible
climate change, it is now on the brink of a nuclear war between powers with
more than 10,000 nuclear weapons but also capable of breaking out elsewhere
and spreading fast.
This is not the result of some kind of general spread of militarism among the
earth’s many states. It is driven by the aggression, individual and collective, of
its most powerful capitalist imperial states, which were also historically the
imperial states, led by the United States. Unrelenting NATO expansion was the
primary cause of the current Ukraine conflict; the escalating tensions between
China and the USA’s allies is driven by these powers determination to stem
China’s peaceful rise by any means at their disposal – shattering all the ‘free
trade ’ rules which these same powers stridently proclaimed when they
believed their interests were served by it; and US determination to use Israel as
its Middle Eastern military outpost in order to obtain control over the region’s
oil reserves the true driver of the ongoing genocide in Gaza which threatens to
spill over into war with Iran and other powers in the region capable of resisting
this imperial drive. .
This aggression is impelled by the desperate desire of these countries to avert
their ongoing imperial decline, their decreasing ability to control what happens
on planet earth. It has not only brought the world to this sorry pass, it is also
making the diplomacy and international cooperation necessary to avert nuclear
war and climate change, not to mention the myriad other problems plaguing
the world, more remote and difficult, just as they had made dealing with COVID
19 more difficult and fraught.
Against them stands the World Majority driven to defend itself both
economically and militarily, both by their genuine community of interest
despite the diversity of their economic systems and by the common need to
defend their economic sovereignty and their military security both against
heightened new imperial aggression, and to develop their own economic
systems and livelihood through peaceful cooperation. Led by China and Russia,
the GDP of BRICS countries has slightly exceeded the Group of 7, and the Belt
and Road Initiative and Shanghai Cooperation Organization have played a
positive role. While the new imperialist camp spares no effort in trying to pry
away important members of the World Majority over to its side, so far these
efforts have not succeeded, not least because the declining imperialist camp has
little to offer.
And this is not all. This aggression is fundamentally irrational in two distinct
senses. First, it is being pursued relentlessly even though it is failing. The
imperialist countries are unable to win in the conflicts they are inciting and they
are unlikely to avert their decline. Indeed, pursing this course of action is
undermining them as economies, societies and polities. But it is also irrational
in another sense which makes it many times more dangerous. It has over the
past made decades mired the imperialist societies in economic decline and
skyrocketing inequality. Their result has been profound social division has it
now generated political conflict and enabled the emergence of far right forces
within them that is increasingly making them ungovernable. The desperation
of competing political forces to take and keep power is leading them to more
and more dangerous and delusional positions on foreign policy while making
their governments less and less accountable to the people.
The only way in which these states will be prevented from leading the world to
disaster is by the rise of socialist and anti-imperialist forces within them capable
of winning power and using it to reconstruct their unproductive, financialized
and unequal economies and their strife-torn and malingering societies and to
transform their foreign policies from ones of imperial aggression to one of
cooperation and respect for the world’s other nations, cultures and economies.
Economic reconstruction is particularly urgent given that their inevitable loss
of imperial control over the rest of the world means that their standards of living
will have to be maintained, like in all other countries, on the basis of their own
efforts, not on that imperial tribute in its variety of forms, from debt repayments
to the availability of artificially cheap goods.
Humanity faces a choice between socialism or barbarism as never before. In
light of this situation, the 17th World Association for Political Economy Forum
believes that we should continue to transcend hegemonism and narrow
nationalism in the international community, promote the building of a
community with a shared future for mankind and the new internationalism, as
well as to promote the adaptive development and innovation of Marxist
economics. Peace, human development, justice, security and preservation of
the planet required redoubled efforts of forces of international socialism and
anti-new imperialism, to unite the people of the world and progressive
countries, and work with comrades from other countries:
1. We should respect the development path and social system independently
chosen by the people of all countries, resolutely oppose all forms of new
hegemonism, new imperialism, new colonialism, new racism, new fascism, and
neoliberalism, oppose the cold War mentality, oppose interference in other
countries’ internal affairs, and oppose hypocritical double standard on
international affairs.
2. Prevent NATO from taking more military adventures and build up a stable
world economic, political and military security system.
3. Reform the United Nations, by reversing Western and corporate control that
have made the organization and its agencies ineffective tools of new
imperialism, and restore it to the original principles embodied in its Charter, so
that the global South can gradually get free from the economic and political
ruling by the new imperialist power either within and out from the global south.
4. Strive to end the ecological emergency of climate change, pollution and
biodiversity loss, and oppose biological laboratories and biological warfare that
endanger the lives and health of people around the world. Create institutions of
international economic governance that can foster development rather than
impose imperialist control.
5. Adapt to the change in the turbulent multipolar world, innovate Marxism and
its economic theories, to form an international academic community of
innovative Marxist economics, to eliminate the influence of neoliberal
economics and new Keynesian theories and policies. Let work together hand in
hand to promote world peace, development, justice, security, people’s
livelihood.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Μην παραλείψετε να δείτε