Οι κομμουνιστές δεν καταπίνουν αμάσητο ό,τι τους σερβίρεται. Του Δημήτρη Πατέλη

Σκέψεις αισιόδοξα τραγικές με απλά λόγια:

Οι κομμουνιστές δεν καταπίνουν αμάσητο ό,τι τους σερβίρεται.

Ψάχνουν, ερευνούν αναζητούν την αλήθεια στα πάντα. Δεν παραδέχονται την ύπαρξη απαγορευμένων για συζήτηση θεμάτων.

Αυτοί που ακολουθούν τέτοιες αρχές στη ζωή τους, ακόμα και αν δεν ξέρουν τι θα πει κομμουνισμός, θα τον αντιληφθούν και θα συστρατευτούν στον αγώνα.

Δεν υπάρχουν αθώες ειδήσεις που πλασάρονται από όργανα του ταξικού εχθρού, του κεφαλαίου, ώστε να τις παίρνουμε όπως σερβίρονται σαν αληθινές.

Αν αυτές ξαναδημοσιεύονται ασχολίαστες σε κομμουνιστική εφημερίδα (έντυπη ή ηλεκτρονική) αυτό είναι επικίνδυνο.

Αν ξαναδημοσιεύονται σε μόνιμη στήλη της κομμουνιστικής εφημερίδας που έχει τίτλο-ταμπέλα, τότε δεν είναι απλώς ασχολίαστες αστικές «ειδήσεις».

Όπως π.χ. σε ένα μαγαζί με πινακίδα «Φαρμακευτικά-θεραπευτικά φυτά και βότανα», το αφεντικό βάζει στα ράφια του χασίσι, με ταμπελίτσα «πιες το, το συνιστά και ο τρανός ειδικός παρλαπίπας».

Αυτός που δεν ξέρει, θα πιστέψει μονομιάς ότι ο μαγαζάτορας ξέρει, τα λέει με ειδικούς, άρα το χασίσι είναι θεραπευτικό και καλό.

Αυτός που κάτι ξέρει για το χασίσι, θα αρχίσει να αναρωτιέται.

Αν γίνει και σωστή διαφήμιση από τηλεόραση, διαδίκτυο κ.λπ., τότε και αρκετοί απ’ αυτούς που είχαν τις αμφιβολίες τους θα αρχίσουν να αναρωτιούνται: «ρε μπας και κάνει καλό; Να πάρω να δοκιμάσω; Να δώσω στα παιδιά μου;» κ.λπ.

Έτσι και στην εφημερίδα. Αν πολλές «ειδήσεις» πλασάρονται κάτω από μια ταμπέλα, κάποιο λάκκο έχει η φάβα:

  1. Τις έχει ξεδιαλέξει για να τις χώσει εκεί ο μαγαζάτορας και ο ειδικός ανάμεσα σε άλλες, και σου λέει: «ρούφα, έχει ψωμί».
  2. Σου τις σερβίρει στο ράφι μιας μόνιμης στήλης/ρουμπρίκας, με κάποια ταμπέλα που έχει γράψει, άρα,
  3. Σου λέει: «εγγυημένο πράμα, χρειαζούμενο, γιατί το ράφι αυτό βάζει ότι λέει η ταμπέλα των ειδικών 29 κατασκευαστών αλήθειας. Αυτοί ξέρουν! Έτσι να το δεις και εσύ», και
  4. Κάθε φορά που εσύ τσιμπάς πράμα απ’ αυτό το ράφι, είναι σα να σου λέει: «είδες; Στα έλεγα εγώ που ξέρω! Έτσι έχουν τα πράγματα, γιατί στο είπα απ’ την αρχή και στο έγραψα στην ταμπέλα για να μη μπερδεύεσαι! Δουλεύω εγώ για πάρτη σου, πριν από σένα για σένα!».

Αγάλι-αγάλι λοιπόν, εσύ θα το πιστέψεις το πράμα, όχι μόνο την «είδηση» αλλά και όλο το πακέτο της ταμπέλας και αυτών που την γράψανε για πάρτη σου. Με το πολύ το κυρ’ ελέησον, τι θα κάνεις -αν δεν βαρεθείς- θα το χάψεις, θα το συνηθίσεις, λέγοντας «καλά παιδιά είναι, αυτοί τα ξέρουν καλύτερα από μένα».

Με τον καιρό θα πάρεις μαγαζάτορα και «ειδικούς» για «συλλογικά σοφούς», «μάστορες στη σωστή ταμπέλα και στη σωστή πραμάτεια», θα σου γίνει συνήθεια η ταμπέλα. Έτσι, δεν θα ψωνίζεις μόνο, δεν θα καταπίνεις αμάσητη την πραμάτεια που σου σερβίρουν, αλλά θα σε τσαντίζει και όποιος τολμήσει να πει το παραμικρό που δεν χωράει στις αγαπημένες σου ταμπέλες και στην πραμάτεια τους.

Άμα αρχίσεις και εσύ όχι μόνο να διαλαλείς την πραμάτεια αλλά και να τραμπουκίζεις τους αμφισβητίες, θα σε αγαπήσει ο μαγαζάτορας και οι «ειδικοί» που έχει στη δούλεψή του για να σκαρώνουν ταμπέλες για πάρτη του/σου.

Αυτό σου ανοίγει δρόμους ακόμα και για σταδιοδρομία στο μαγαζί… Άμα νομίζεις ότι έτσι έχεις περάσει και εσύ με τη σωστή μεριά της πιάτσας και το πάρεις ζεστά, νοιώθεις και συ μια σιγουριά: είσαι στο σωστό μαγαζί, ενώ όλοι οι άλλοι «δεν ξέρουν τι τους γίνεται», «έχουν λάθος γραμμή», «είναι εχθροί, πράκτορες, προβοκάτορες κ.λπ.».

Τότε δεν σε απασχολεί καν τι είναι η αλήθεια, τι σημαίνει η κομμουνιστική επιστήμη, πως γίνεται η επιστημονική θεωρία χωρίς την οποία η πράξη είναι τυφλή όπως έλεγε κάποιος περίεργος Λένιν. Δεν ανησυχείς, δεν αναζητάς σαν επαναστάτης, αλλά καταπίνεις αμάσητα σαν πιστός και σαν πελάτης…

Αν π.χ. σερβίρεται μια είδηση που λέει ότι τα ναζίδια του Κιέβου (αγαπημένα όργανα ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ) απαγορεύουν την ρωσική γλώσσα, τη λογοτεχνία, τη μουσικής κ.λπ. και ετοιμάζουν φωτιές που θα καίνε απαγορευμένα βιβλία στις πλατείες, εσύ βλέπεις την είδηση.

Βλέπεις ότι την βάλανε κάτω απ’ την ταμπέλα: «ΚΛΙΜΑΚΩΝΕΤΑΙ Η ΠΟΛΕΜΙΚΗ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΗ ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ – ΡΩΣΙΚΗ ΕΙΣΒΟΛΗ ΣΤΗΝ ΟΥΚΡΑΝΙΑ. ΜΑΙΝΕΤΑΙ Η ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΗ ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ».

Τι θα σκεφτείς σαν τακτικός πελάτης μαγαζιού μαθημένος στη δύναμη της «σωστής» ταμπέλας;

Το πιο πιθανό είναι να αναρωτηθείς: «Τι να σου κάνουν και αυτοί οι δύστυχοι οι Ουκρανοί, αθώα θύματα της «ΡΩΣΙΚΗΣ ΕΙΣΒΟΛΗΣ ΣΤΗΝ ΟΥΚΡΑΝΙΑ» την ώρα που «ΜΑΙΝΕΤΑΙ Η ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΗ ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ» και «τους την πέσανε μπαμπέσικα τα θηρία, οι αιμοσταγείς ιμπεριαλιστές – ληστές;»… Μάλλον καλά κάνανε και πήρανε τέτοια απόφαση. Αλλά και λάθος να είναι, τι να σου κάνουν οι δύσμοιροι στην απελπισία τους; Δικαιολογούνται!».

Όταν θα δεις φωτιές βιβλίων στις πλατείες, θα λες «το περίμενα έτσι που πήγαν τα πράγματα».

Μόνο που «Εκεί που καίνε βιβλία, θα κάψουν στο τέλος και ανθρώπους» όπως έλεγε προφητικά στον καιρό του ο Γερμανός ποιητής Heinrich Heine. Αυτό είναι νόμος της ιστορίας. Οι Ουκρανοί ναζί καίνε ανθρώπους συστηματικά στο Ντονμπάς και αλλού από το 2014.

Από τότε κάποιοι μας έλεγαν να κρατάμε «ίσες αποστάσεις», «να μη μπαίνουμε κάτω από ξένες σημαίες»… Ίσες αποστάσεις ανάμεσα σ’ αυτόν που καίει βιβλία και ανθρώπους και τα θύματά του;

Μπορεί να έρθει η σειρά η δική σου στην φωτιά ή του παιδιού σου, αλλά εσύ δεν θα έχεις την ικανότητα να σκέφτεσαι σωστά με την καρδιά και τον νου, γιατί θα έχεις παραιτηθεί από την ίδια την ικανότητα να σκέφτεσαι.

Θα την έχεις προ πολλού χάσει μιας και την έχεις αναθέσει στη «συλλογική σοφία» εκείνων που σε έπεισαν ότι «σκέφτονται και πράττουν το σωστό πριν από σένα για σένα».

Δε βαριέσαι…

Το μαγαζί να είναι καλά…

Συνοψίζοντας σε αυστηρότερα θεωρητική προσέγγιση:

Η διαφωνία είναι θεμιτή επί όλων των θεμάτων που αφορούν την στρατηγική και τακτική, την θεωρία και πράξη του επαναστατικού κινήματος. Δεν υπάρχουν θέματα-ταμπού για τους κομμουνιστές.

Παραπάνω, εξετάσαμε απλώς το εξής αυτονόητο για τις πρακτικές της δημοσιογραφίας/προπαγάνδας θέμα:

όταν σε ένα έντυπο ή/και ηλεκτρονικό ΜΜΕ παρατίθενται ειδήσεις ή «ειδήσεις» κάτω από μια μόνιμη στήλη/ρουμπρίκα, αυτές έχουν ένα χαρακτήρα επιλογής και ερμηνείας του φορέα του ΜΜΕ.

Δεν είναι απλά, ψυχρά και ουδέτερα πληροφοριακά παρατιθέμενες, αλλά είναι έμφορτες συγκεκριμένης εκ προοιμίου νοηματοδότησης εκ μέρους της «γραμμής» των υπευθύνων του μέσου, καθ’ ότι έχουν:

  1. Επιλεγεί από το πλήθος των πληροφοριών ή «πληροφοριών» ως έγκυρες,
  2. Ταξινομηθεί στην ταξινομική κατηγορία της μόνιμης στήλης/ρουμπρίκας,
  3. Είναι εκ προοιμίου σχολιαστεί/ταξινομηθεί άρα χαρακτηριστεί ως αναγκαίες να θεωρηθούν υπό το πρίσμα-κατεύθυνση, υπό την γραμμή/ερμηνεία/προσανατολισμό ανάγνωσής τους που δίνει η στήλη/ρουμπρίκα και
  4. Η κάθε μία από αυτές συνιστά μιαν επιπλέον «επιβεβαίωση» ή/και τελετουργική «επαλήθευση» της «ορθότητας» του «συμπεράσματος»/αξιολογικής κρίσης της στήλης/ρουμπρίκας στην οποία παρατίθενται άρα «εγγράφονται».

Η συστηματικά επαναλαμβανόμενη ενστάλαξη/εγχάραξη αυτού του στερεοτύπου παγιώνεται στο επίπεδο του υποσυνείδητου θυμικού και στη συνέχεια λειτουργεί σε επίπεδο εξαρτημένου αντανακλαστικού ως αυταπόδεικτο συνδηλωτικό στοιχείο διαχωριστικής γραμμής ημετέρων και αλλοτρίων…

Επομένως, η προπαγανδιστική λειτουργία της επαναλαμβανόμενης καθημερινά πρόσληψης στο ως άνω πλαίσιο, με όρους μηχανισμού υποσυνείδητης επιβολής/υποβολής στερεοτύπου, είναι αποδεδειγμένα εξαιρετικά αποτελεσματική.

Ως εκ τούτου, π.χ. και η είδηση περί ναζιστικής απαγόρευσης της ρωσικής γλώσσας, λογοτεχνίας, μουσικής και του εν γένει πολιτισμού από την χούντα του Κιέβου θα μπορούσε και ίσως θα όφειλε να αναγνωστεί ως «φυσικό επακόλουθο» της «ΡΩΣΙΚΗΣ ΕΙΣΒΟΛΗΣ ΣΤΗΝ ΟΥΚΡΑΝΙΑ» δεδομένου ότι «ΜΑΙΝΕΤΑΙ Η ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΗ ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ»…

Στην περίπτωσή μας η στήλη/ρουμπρίκα δεν αφορά ούτε τον καιρό, ούτε και τα «κοσμικά γεγονότα». Είναι σαφέστατη:

«ΚΛΙΜΑΚΩΝΕΤΑΙ Η ΠΟΛΕΜΙΚΗ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΗ ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ – ΡΩΣΙΚΗ ΕΙΣΒΟΛΗ ΣΤΗΝ ΟΥΚΡΑΝΙΑ. ΜΑΙΝΕΤΑΙ Η ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΗ ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ».

Δεν χρειάζεται διατριβή στην σημειολογία για να γίνει αντιληπτό αυτό.

Τα υπόλοιπα, και κυρίως, ο βαθμός αληθείας του περιεχομένου του «συμπεράσματος» / αξιολογικής κρίσης της στήλης/ρουμπρίκας, για τους κομμουνιστές δεν εναπόκεινται στην αποκλειστική a priori ευχέρεια της όποιας νυν αρχισυνταξίας ή οποιασδήποτε άλλης εκάστοτε ηγεσίας ή αρχής, αλλά οφείλει να είναι ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗΣ ΕΡΕΥΝΑΣ ΣΤΗ ΒΑΣΗ ΤΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗΣ ΘΕΩΡΙΑΣ ΚΑΙ ΜΕΘΟΔΟΛΟΓΙΑΣ.

Αυτό είναι ένα ουσιώδες κριτήριο που διαχωρίζει τους κομμουνιστές από τα αστικά κόμματα και τις θρησκευτικές αιρέσεις.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Μην παραλείψετε να δείτε